พื้นลามิเนตเป็นพื้นที่พัฒนาจากการนำไฟเบอร์บอร์ดมาปิดผิวด้วยฟิมล์ลามิเนตโดยบีบอัดด้วยแรงดัน เพื่อให้พื้นผิวเกิดเป็นเนื้อเดียวกันกับแผ่นบอร์ด
ปัจจุบันพื้นลามิเนตยังคงถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย ด้วยราคาค่อนข้างถูกเมื่อเปรียบเทียบกับพื้นไม้จริง และวัสดุพื้นทดแทนประเภทอื่น ๆ อย่างไรก็ตามด้วยข้อจำกัดของเทคโนโลยี ทำให้พื้นไม้ลามิเนตโดยทั่วไปจะไม่สามารถทนความชื่้นได้เหมือนวัสดุประเภทอื่น ๆ
หากเปรียบเทียบข้อแตกต่างระหว่างพื้นลามิเนต กับกระเบื้องยาง นั่นก็คือตัววัสดุที่ทำเป็นแกนพื้น (Substrate layer) โดยทั่วไปพื้นลามิเนตจะทำจากแผ่นบอร์ดประเภท MDF หรือ HDF และอัดด้วยน้ำยาป้องกันความชื้น แมลงต่าง ๆ ขึ้นกับแต่ละผู้ผลิต ในขณะที่พื้นกระเบื้องยาง จะทำจากวัสดุประเภท PVC (Polyvinyl Chloride) ผสมด้วยสารคงรูปและวัสดุประเภทอื่น ๆ เพื่อให้มีคุณสมบัติของการรับแรงและทนการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ ในขณะที่ฟิลม์ปิดผิวของทั้ง 2 วัสดุจะค่อนข้างเหมือนกันขึ้นกับคุณภาพของผู้ผลิต ดังนั้นหากดูกันที่วัสดุเพียงอย่างเดียว จะเห็นได้ว่า พื้นกระเบื้องยางจะมีข้อได้เปรียบชัดเจนในเรื่องของ การทนน้ำ และแมลง แต่จะเสียเปรียบในเรื่องของการยืดหดเนื่องจากอุณหภูมิ แต่เนื่องด้วยการพัฒนาในปัจจุบัน พื้นกระเบื้องยางได้ถูกออกแบบโดยการสารคงรูปและใส่ผงหินเข้าไปในตัววัสดุจึงทำให้ สามารถทนการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิได้เป็นอย่างดี ลดการยืดหดตัวเมื่อเปรียบเทียบกับพื้นกระเบื้องยางรุ่นเดิม
เปรียบเทียบข้อดี ข้อเสีย และข้อแตกต่างระหว่างพื้นกระเบื้องยางแบบติดกาว, คลิ๊กล็อก SPC และ พื้นลามิเนต
หมายเหตุ: ข้อมูลอ้างอิงจากการทดสอบและข้อมูลทางการตลาดของทางบริษัท
